‘செல்’லிட(க்கு)ப் பேசி!

‘செல்’லிட(க்கு)ப் பேசி!

கைக்கட்டும் கடிகாரம்

ஆடம்பரம் என்றானது;

கணக்கிடும் கால்குலேட்டர்

காலாவதியாகிப் போனது;

அதிகாலை அலார டைம்பீஸ்-

ஆதரவே தேவையில்லை;

அலங்காரப் பொருளாகி

அலமாரியில்  ரேடியோ;

வாக் மேன் என்பதோ-

வக்கற்றதாய் வீணானது;

தந்தி என்ற சேவையை-

கடந்த காலமாக்கியது;

தரைவழிப் பேசியையும்-

தரையிலே வீழ்த்தியது;

கணிணிகூட  மதிப்பிழந்து-

போட்டியிலே தேய்ந்தது;

எங்கெங்கும் உற்றதாய்-

எல்லாம் பெற்றதாய்,

செல்லும் இடமெல்லாம்-

‘செல்’லரித்த இடமாக்கி;

முகநூலில் மூழ்கிப்போய்

முகமற்று ‘செல்பி’ஷ் ஆன-

மட மனிதனைக் ‘கண்டு’

கைகொட்டிச் சிரிக்கிறது

‘ஸ்மார்ட்’ஆன கைப்பேசி!

ரவிஜி...

                        (புகைப்படங்கள்: நன்றி கூகிள்)

(வலைப் பதிவர் சந்திப்பு 2015 புதுக்கவிதைப்போட்டிக்கான கவிதை)